วันอังคารที่ 11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557

บทกลอนดีๆ


     


                                                                             กลอนความฝัน


            ความฝันของคนเรา       มีเป้าหมายที่ยาวไกล
                  ถ้ามึงเหลวไหล        มึงจะไปถึงดวงดาว
                    แต่ถ้ามึงทำชั่ว      ไปทั่วเมืองทั้งดมกาว
               เสพติดไม่กินข้าว       แล้วจะก้าวไปอย่างไร
                                               
                                                                       แต่งโดย ฉี แซ่ว่าง
             



                                      กลอน4
                                                             
                                                                 วันนี้ดีใจ          ที่มีใครเข้ามา
                                                                 ช่วยทำไร่        เป็นวันที่ดี
                                                               ของเราสองคน         จนคู่ชีวี
                                                                    ยังดีที่มี         เธอเคียงข้างไป
                         

                                                                                  แต่งโดย ฉี แซ่ว่าง

                                          
  พ่อของฉัน
     คำว่าพ่อนี้มีความหมายมาก       เป็นคำที่หายากในตัวลูก
พ่อฉันคือพระพรหมณ์ทั้งเป็นครู           สอนคำถูชี้คาวมดีให้เป็นคน
               รู้ถูกผิดดีชั่วมีรวยจน           รู้จากตนพากเพียรและอดทน
        พ่อเกิดมาถึงแม้ตัวจะจน           แต่พ่อคอยเตือนตนสอนลูกมี
          ทั้งชี้ทางให้ลูกเป็นคนดี            ถึงผ่านปีร้อนวันพ่อสิ้นชีวี
       เมื่อลูกมีมั่งคั้งเป็นเศรษฐี            พ่อสุขีในจิตเหนือผู้ใด
               วันนี้ลูกรู้ดีคำพ่อให้            ลูกอยู่ใกล้ใจพ่อยิ่งกว่าใคร
     คำว่าพ่อของฉันจึงยิ่งใหญ่           ฉันจะให้ทุกอย่างเพื่อบูชา
  ฉันจะกราบนอบน้อมครูบิดา           ด้วยวาจาอ่อนน้อมอันมีค่า
           ถึงคืนวันตัวลูกแก่ชรา           ลูกจำมาซึ่งคำสอนของพ่อเอย
                                                                                                
                                                        แต่งโดย ฉี แซ่ว่าง

2 ความคิดเห็น:

 
Blogger Templates